Plastični Isus

Plastični Isus je jugoslovenski igrani film snimljen 1971. godine u režiji Lazara Stojanovića, poznat kao jedino ostvarenje jugoslovenske kinematografije zbog koga je njegov autor završio u zatvoru, odnosno kao svojevrsni simbol početka novog talasa političke represije u komunističkoj Jugoslaviji 1970-ih. Napravljen je kao autorov diplomski rad na beogradskom FDU, a po žanru pripada drami. Protagonist, koga tumači Tomislav Gotovac, je mladić koji iz Zagreba dolazi u Beograd snimiti film, ali mu to ne polazi za rukom i umesto toga se upušta u niz ljubavnih veza sa ženama pre nego što ga jedna od njih ubije u nastupu ljubomora. Uz igrane film sadrži i niz dokumentarnih segmenata vezanih uz život u tadašnjoj Jugoslaviji, pre svega u kontekstu nedavnih studentskih demonstracija i kult ličnosti vezanih uz tadašnjeg jugoslovenskog vođu Tita; na filmu je također zabeleženo i venčanje Stojanovićevog bliskog prijatelja Ljubiše Ristića kome su prisustvovali neke od najistaknutijih ličnosti tadašnje Partije, JNA i Državne bezbednosti. Kao i mnogo poznatiji WR: Misterije organizma, sa kojim se često upoređuje, Plastični Isus je nastojao koristio eksplicitno seksualno sadržaj; to je uključivalo scene u kojima se Gotovac kao prvi potpuno gol muškarac u jugoslovenskom filmu, ljubi druge muškarce, a postoji i scena u kojoj odrasli muškarac masturbira gledajući dete.